- wisus
- wisus {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos IIIa, Mc. wisussie {{/stl_8}}{{stl_7}}'chłopiec skłonny do psot; urwis, psotnik': {{/stl_7}}{{stl_10}}Trudno wytrzymać z tym wisusem. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
wisus
Look at other dictionaries:
wisus — m IV, DB. a, Ms. wisussie; lm M. y, DB. ów «urwis, psotnik, łobuziak» Gromada wisusów … Słownik języka polskiego
ulicznik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. ulicznikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} chłopiec przebywający najczęściej na ulicy, poza domem, bez opieki i bez zajęcia; dziecko ulicy, łobuziak, wisus {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
